جداسازی، همسانه سازی و بررسی ویژگی های ژن انتقال دهنده هگزوز ۷ (hxt۷) از مخمر ساکارومایسس سرویزیه سویه ایرانی

سابقه و هدف: مخمر ساکارومایسس سروزیه از جمله مهم ترین میکروارگانیسم ها برای تولید اتانول است و از طریق تخمیر الکلی باعث تولید اتانول می شود. این به دلیل کارایی بالای این موجود در جذب و تخمیر قندهای هگزوز می باشد. مخمر ساکارومایسس سرویزیه دارای 20 ژن کدکننده ی پروتئین های انتقال دهنده ی هگزوز می باشد که شامل hxt1-hxt17، gal2، snf3 و rgt2 است. از میان این خانواده ژنی، هفت ژن hxt1-hxt7 نقش مهمی در فرآیند تولید الکل دارند. محققین ثابت کردند که با افزایش میزان بیان این ژن ها سرعت تخمیر الکلی افزایش و در نتیجه ی آن میزان تولید اتانول افزایش می یابد هدف این مطالعه شناسایی و جداسازی ژن hxt7 از ژنوم مخمر ساکارومایسس سرویزیه از طریق pcr و همسانه سازی آن در وکتور دارای پروموتور بیانی مناسب به منظور پایه ای برای طراحی پلاسمید بیانی و نهایتاً مخمر نوترکیب بود. مواد و روش ها: در این تحقیق جداسازی ژن hxt7 با پرایمرهای اختصاصی ژن از طریق pcrصورت گرفت و با انجام لیگاسیون قطعه ی تکثیر یافته به پلاسمید pgem-t کلون شد و به باکتری e. coli ترانسفرم گردید و در نهایت برای تایید نهایی قطعات کلون شده در پلاسمیدهای نوترکیب به توالی یابی فرستاده شدند. یافته ها: توالی نوکلئوتیدی چارچوب بازخوانی این ژن به طول  bp1713 بوده و یک پروتئین با 570 اسیدآمینه را رمز می کند. وزن مولکولی تخمین زده شده و نقطه آیزوالکتریک پیش بینی شده این پروتئین به ترتیب 725/62 کیلودالتون و 89/7 است.  نتیجه گیری: توالی پروتئینی به دست آمده شباهت زیادی با hxt7p سویه های دیگر ساکارومیسس سرویزیه موجود در ncbi دارد و بالاترین درصد تشابه را با hxt7p ساکارومیسس سرویزیه سویه ی s288c ثبت شده در ncbi با کد دسترسی np010629.3 دارد